Infektivna mononukleoza

Infektivna mononukleoza je akutna virusna bolest koja pogađa određene krvne stanice nazvane B limfociti. Bolest je uzrokovana Epsstein-Barrovim virusom a prenosi se bliskim kontaktom, pljuvačkom i zbog toga se zove i “bolest poljupca”.

Virus je prvobitno nastanjen u sluznici gornjih respiratornih puteva. Širi se u regionalne limfne žlezde, a kasnije po čitavom telu.

Koliki je period od zaražavanja do ispoljavanja prvih simptoma?

Inkubacija koja predstavlja period od ulaska vurisa u telo do ispoljavanja previh simptoma kod mononukleoze traje dugo, 30 – 50 dana. Zato se bolest nesmetano širi u kolektivu.

Mononukleoza kod dece

Kod mlađe dece infektivna mononukleoza se ispoljava kao infekcija gornjih respiratornih puteva – curi nos, crveno grlo, žlezde na vratu su uvećane. Kod njih infektivna mononukleoza najčešće prođe nezapaženo (neprepoznato).

Kod starije dece klinička slika je teža. Može da počne nespecifičnim simptomima – malaksalošću, glavoboljom, mučninom, zatim povišenom temperaturom, gušoboljom, uvećanim lifnim čvorovima koji su često bolni. Prilikom pregleda mogu da se uoče i beličaste naslage na uvećanim krajnicima. Takođe često dolazi do uvećanja slezine i jetre, iz ovog razloga se tokom bolesti prate laboratorijski parametri jetrenih enzima i radi se ultrazvuk abdomena (jetre i slezine).

Kako se postavlja dijagnonoza?

Dijagnoza mononukleoze se postavlja na osnovu kliničke slike, odnosno simptoma i tokova bolesti, na osnovu laboratorijskih analiza – krvne slike, transaminaza (jetrenih enzima) i prisustva specifičnih antitela na Epsstein-Barr virus.

Tok bolesti

Bolest može da traje do mesec dana i uglavnom prolazi bez kopmlikacija. Terapija za mononukleozu je simptomatska. Prati se temperature i koriste se antipiretici (lekovi za spuštanje temperature) kako bi se ona oborila u trenutcima kada je visoka. Za gušobolju se koriste sprejevi, ispira se nos, uzima se sirup protiv kašlja, ali je mirovanje najbitnije.

Ishrana kod infektivne mononukleoze bi trebala da bude lagana odnosno nemasna sa unosom dosta tečnosti.

Važno je napomenuti da teži oblici bolesti, koji su retki, zahtevaju i hospitalizaciju pacijenta.

Tokom i u period nakon preležane infektivne mononukleoze potrebno je izbegavati sve fizičke aktivnosti koje iziskuju napor (treninzi, fizičko vaspitanje…). Ukoliko se dete koje je preležalo mononukleozu aktivno bavi nekim sportom preporuka je da pre povratka na sport obavi pregled kod specijaliste sportske medicine.